Het huidige centraal station van de stad is de vierde in de geschiedenis. Aan het begin van de twintigste eeuw had 's-Hertogenbosch namelijk een tramverbinding met naburige plaatsen steden als Helmond, Vught, Drunen en Heusden. Tot 1896 fungeerde het Koningin Emmaplein als vertrekplaats. Hier heeft ook het eerste (houten!) station ’s-Hertogenbosch gestaan. Het tweede station verrees op de huidige locatie aan het Stationsplein. Dit omdat men nu vanuit de binnenstad in een rechte lijn naar het station kon lopen. Dit prachtige station van de hand van Eduard Cuypers (‘uitvinder’ van de Amsterdamse School en architect van vele Nederlandse stations) werd in de Tweede Wereldoorlog gedeeltelijk verwoest en is niet meer opgebouwd. De perronoverkappingen zijn echter bewaard gebleven en zijn nu rijksmonument. Het derde ontwerp van de hand van Sybold van Ravesteyn heeft dienst gedaan tot 1998, tot Roland Steenhuis het huidige station vorm gaf. Hij veranderde het gebouw in een passarelle, het station fungeert nu namelijk ook als een doorlooproute naar de architectonisch zeer interessante wijk Het Paleiskwartier. Vanuit hier vertrekken tientallen bussen naar de 12 wijken van de stad en omliggende dorpen. De stad telt nog een ander station (’s-Hertogenbosch Oost) terwijl er ook vergevorderde plannen zijn voor een derde (en vierde) station in de forenzenwijken De Maaspoort en Avenue 2. Ook zijn er weer plannen voor de herinvoering van een tramlijn.